Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Vanmorgen 'helaas' niet hardgelopen, want ja, we hadden geen overnachtingsplaats aan het strand. Daardoor na het ontwaken maar direct onder de douche gestapt en daarna maar weer eens ontbeten. Beetje een eentonig ochtendritueel. Na het opruimen vertrokken we weer verder noordelijk, eerst een stukje via de snelweg, maar al snel konden we afbuigen naar een kustweggetje. We reden door het noordelijkste kustdeel van de provincie New South Wales en er wordt aardig aan de weg getimmerd. Vlak voor de kustplaats Kingscliff wordt in z'n geheel een nieuwe kustplaats uit de grond gestampt. Het enige dat al af is is de doorgaande weg waar we overheen rijden, maar naast de weg wordt echt overal met man en macht gewerkt aan huizen en andere gebouwen. Gezien de reclameborden met info over verkoopprijzen wordt het hier een oord voor gefortuneerde Australiërs. We gaan verder op weg om na Tasmanië (behalve Pien), Victoria, Australian Capital Territory en New South Wales en vijfde provincie aan te doen: Queensland. De eerste grote plaats die we tegenkomen is Tweed Heads, maar dat is een erg drukke stad. Het naastgelegen Coolangatta doet het bij ons beter en omdat het weer meewerkt besluiten we daar naar het strand te gaan. En wat voor een strand, heel breed (zo'n honderd meter voordat je bij de zee bent) en dan ook nog hagelwit.
Turbo en Frankie G. in zee bij Coolangatta
In de verte zien we de contouren van Surfers Paradise al opdoemen aan de horizon. De stroming in de zee is ook hier weer flink, het lukt lopend door de zee niet eens om bij de hogere golven te komen. Of we zijn watjes geworden... Voor mij wordt het wat te warm en ik ga dan ook even de site bijwerken en laat de tortelduifjes even alleen op het strand op deze Valentijnsdag. Na terugkomst nog even liggen zonnen maar al snel wordt besloten te vertrekken richting Surfers Paradise. Nou, dat blijkt zeg maar het Benidorm (in het kwadraat) van Australie te zijn. Straten vol met hele hoge hotels, motels en appartementen. Terwijl er maar zo'n tien duizend mensen wonen.
De kustlijn van Surfers Paradise staat vol met hoge hotels
Nog even de camper uitgeweest en wat rondgelopen, maar al snel wordt besloten dat het hier wel wat aan de te drukke kant is voor ons en er wordt weer gang gezet naar Brisbane. Onderweg worden er in Beenleigh nog de broodnodige boodschappen ingeladen en daarna gaan we naar een reeds uitgezochte camping in Brisbane. Iedere derde dag staan we op een camping om de boel op te laden en het komt weer goed uit dat dit in een grote plaats is. Want een (goede) wildkampeerplek vinden in een stad valt niet mee. De camping valt zeker niet tegen, ziet er zelfs geweldig uit. Allemaal een eigen plek met terrasje en dat tussen de weelderig aanwezige palmbomen. Morgen Brisbane verkennen en daarna weer door want over tien dagen moet de camper al weer in Cairns zijn.