Gereden: 326 mijlen / 521 kilometer (Jeroen)
Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Vanmorgen vroeg opgestaan, zelfs voor de wekker wakker. Toen we de kamer uit kwamen bleek het nog net zo warm te zijn als gisteravond. In de kamer had de airco z´n werk gisteravond uitstekend gedaan. ´s Nachts alleen de fan aangehad die het toch koel heeft gehouden. Na het uitchecken (al om 7:30) in de auto gestapt om ergens ontbijt te gaan scoren.
Via de autoradio bleek dat er iedere zender wel op één of andere wijze in het teken stond van de herdenking van 11 september 2001. De Amerikaanse vlaggen die we vandaag zagen hangen hingen ook allemaal half stok. We reden Palm Springs weer via de mooie brede North Palm Drive uit en net voor de Interstate 10 vonden we een Wendy´s waar we gingen ontbijten. Tsja, het was geen doorslaand succes zo´n bacon, egg and cheese combo (met rösti rondo’s) maar ja, dat krijg je ook als je gaat ontbijten in een hamburgertent. Nadat we bij Wendy´s weer naar buiten stapte bleek dat de temperatuur nog eens flink omhoog was gegaan. Om de hoek bij Wendy´s ligt een mega windmolenpark. En met mega bedoel ik ook mega. Het is tenslotte Amerika, dus zelfs small zou al flink zijn geweest.
Vandaag wilden we Joshua Tree National Park aan gaan doen, dat ligt ten noordoosten van Palm Springs. Al snel bleek dat onze kaart niet gedetailleerd genoeg was en dat we de Interstate 10 de verkeerde kant op reden. Dat was gelukkig snel verholpen. Om 10 uur bleek het trouwens al 88° F / 31° C te zijn en het werd nog steeds warmer. Via Highway 62 reden we noordelijk naar de Western Entrance van het Joshua Tree National Park. Al ruim voordat we het park binnen reden stonden er al volop Joshua Trees. Bij de ingang kregen we van de vriendelijke ranger een kaart van het park en nog een boekje met wat info. Zelf hadden we van tevoren al een aantal trails uitgezocht om te gaan lopen. Dat zijn in dit park meestal wandelingen van zo’n 1500 à 2000 meter. Geen grote afstanden, maar dat komt goed uit met deze temperaturen.
We begonnen met de Baker Dam Trail, een wandeling naar een aangelegde dam om een meertje te creeëren waar dieren in het park uit kunnen drinken. Naast veel Joshua Trees waren het hier in het begin van het park ook de grote rotsformaties die in het oog sprongen. Na deze trail vervolgde we onze weg en maakte een eindje verder een uitstapje naar de Keys View. Dat is een uitzichtpunt op 5185 feet (zo’n 1580 meter). Het uitzicht was prachtig want door het heldere weer hadden we ook goed zicht. Daar vandaan zijn we weer terug op de doorgaande weg richting de zuidelijke uitgang gereden. Daarbij werd het park steeds minder indrukwekkend waardoor we alleen nog de trail bij de Chollo cactussen hebben gelopen. Rond 14:00 uur reden we aan de zuidkant het park weer uit en vervolgde we onze weg in oostelijke richting via de Interstate 10 naar Blythe. Dat was wel zo’n 60 mile dus de cruise controle op de maximum snelheid van 70 mph (112 km) en alleen maar wat sturen. Na Blythe wilden we weer noordelijk via highway 95. Maar bij het opdraaien van de 95 bleek dat de weg na 24 mijl af was gesloten en dat alleen bestemmingsverkeer aangeraden werd door te rijden. Tsja, dat risico namen we maar niet en na de kaart geraadpleegd te hebben konden we twee afslagen op de I-10 verder een B-weg nemen, de Mohave Drive, richting Parker. Hierdoor waren we op de Interstate 10 wel de grens van Californië en Arizona overgestoken.
Na een uurtje arriveerde we in Parker dat een klein plaatsje was met weinig overnachtingsmogelijkheden. We reden daarom nog zo’n 40 mijl door naar Lake Havasu City. Dat is een grotere plaats waar ook de Londen Bridge ligt. Ja, je leest het goed, de Londen Bridge. De oude brug die in Londen is afgebroken hebben ze hier naartoe gehaald en hier weer opgebouwd over de Colorado River heen. Rare jongens, die amerikanen. We hadden nog geen overnachting geboekt maar we vonden snel een geschikt motelletje, de Havasu Inn. Na het inchecken zijn we wat gaan eten bij de Pizza Hut. Uiteraard waren de pizza’s veel te groot dus kregen we ze niet op. Al snel kwam de ober aanzetten met een lege pizza doos, de doggie-bag dus. En ja hoor, we hebben de restjes pizza meegenomen. Maken we dat ook nog eens mee. Waarschijnlijk gaat de pizza morgenochtend zo weer de afvalbak in, want opeten zullen we ‘m niet meer. Komende nacht zal de airco wel blijven draaien in de kamer. Om 21 uur is het nog 103° F / 39° C....