Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
De miezerregen van gisteravond was 'n volhoudertje. Het zat 's ochtends potdicht met mist en het miezerde nog steeds. Alleen Frank was na het ontwaken nog wat brak (en ditmaal niet van de alcohol, zo wisten wij met zekerheid). De eigenaresse van de overnachtingsplek, een oud vrouwtje, kwam de post halen. Ze wilde polshoogte nemen, maar kon de ingang van de camper niet vinden. Frank zat lieflijk naar d'r te zwaaien en ze zwaaide wat vertwijfeld terug en stapte toen maar weer in haar auto. Op weg naar de Blue Mountains. Via een korte tussenstop in het dorpje Leura door naar Echo Point. 'Spectacular views' stonden in het vooruitzicht, maar helaas. De Blue Mountains waren de Misty Mountains. Een dikke laag(hangende) mist zorgde voor een zicht van nog geen twintig meter. Dus ook de Three Sisters moesten door onszelf worden gefantaseerd. Op de uitkijkpunten was niet eens duidelijk welke kant we op moesten kijken; overal een groot wit gat. De Drie Gezusters in Amsterdam, Groningen en Nijmegen zijn makkelijker te vinden. Iedereen zag er de humor op zich wel van in, maar toch hartstikke zonde. Doorgereden naar het backpackersoord Katoomba. Daar bij de derde internetlocatie, waar wel een USB-poort ter beschikking was, kon de site worden bijgewerkt. En eenmaal weer buiten was de lucht aardig opengetrokken. Dus: nieuwe ronde, nieuwe kansen; terug naar Echo Point en de Drie Gezusters. Nou wil de legende dat het er aanvankelijk zeven waren en dat er dus al vier 'kwijt' zijn, maar dat zijn die laatste drie soms ook. Eenmaal terug was een wereld van verschil: de Three Sisters waren duidelijk te zien. Turbo loopt naar beneden om vanaf dat punt een foto te maken en... ze waren weer foetsie. Binnen een minuut helemaal weer onder een witte deken. En een moment later waren ze er weer, eerst twee en later de derde ook. Heel apart, we hebben ze in ieder geval gezien en door speling van de natuur in allerlei gedaantes.
De Three Sisters met een beetje mist
Onderweg naar Wisemans Ferry heeft ondergetekende gemist, want toen lag ze (toevallig) op één oor. Het pondje was er precies toen wij arriveerden. De Porsche-club had blijkbaar een dagje uit, want zo'n tien cabrio's kwamen eraf zeilen. De oversteek bleek ook nog 'ns gratis (altijd extra aangenaam, want we blijven Hollanders).
Vlak voordat we de veerboot opgingen konden we 'm al zien liggen vanaf een uitkijkpunt
Een korte tussenstop in Dharug National Park en daarna weer op weg. Het gebied komt wat regenwoudachtig over. En het weer is zelfs nog afwisselender dan de omgeving: het ene moment stralend en dan trekt de boel weer dicht en valt er 'n buitje terwijl je je daar even later alweer geen voorstelling van kunt maken. Nog een klein stukje Pacific Highway (richting Gosford) meegepakt. Da's dus de Route 66 van OZ. In Gosford boodschappen gedaan. En water bijgevuld om te voorkomen dat er weer één of meerdere niet konden douchen; een ezel stoot... Koers gezet richting The Entrance om een stukje daarvoor afslag Shelley Beach te nemen op zoek naar een goed plekkie voor de nacht. We konden bijna met het campertje het strand oprijden.
Overnachtingsplek in Shelley Beach
Geen bord 'no camping', dus onze Apollo dwarsover de parkeerplaats met uitzicht over zee neergezet. Met op de achtergrond het geluid van de zee en naast ons de krekels waren we zeer tevreden met dit stekkie. Tijd voor 't dagelijkse soepie en de rest van het exquise avondmaal.