Gereden: 254 mijlen / 406 kilometer (Jeroen)
Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Het Best Value Inn motel in Flagstaff lag redelijk dichtbij de spoorweg. Geregeld kwamen er goederentreinen langs die soms zelfs flink toeterden. ’s Nacht trouwens niets van gemerkt, maar wellicht waren we daar ook te moe voor. Omdat het gisteravond flink afgekoeld was hadden we de airco niet nodig in de kamer. ’s Ochtends hebben we nog even wat info over de Grand Canyon achterhaald, want dat was het reisdoel van vandaag. Helaas zonder bakkie koffie erbij, want daarvoor ontbreekt het aan de middelen op deze budgetkamer. Maar bij de receptie bleek later dat we er daar wel een bakkie konden halen en dat hebben we bij het uitchecken dan ook gedaan. Rond half negen gingen we op pad. Het is inmiddels gewoonte geworden om ’s morgens met een volle tank te vertrekken, hoeven we niet af te wachten of er wel een pomp komt als de tank bijna leeg is. Werkt prima die methode, want we rijden per dag toch geen tank leeg. We vonden al snel een benzinepomp in Flagstaff en voor 2,79 per gallon tankte we ’m vol. Uiteraard bleek daarna dat er een paar 100 meter verderop een pomp was waar je 2,49 per gallon betaalde. Dat is wel frappant hier, binnen een dorpje verschillen de prijzen soms flink.
Via de 180 gingen we noordelijk richting Grand Canyon, dat toch nog wel zo’n anderhalf uur rijden was. Onderweg zijn we nog gestopt om te ontbijten door de chocoladetaart die we gisteravond hadden gekocht te verorberen. De 180 slingert door de bossen en onderweg hadden we zowaar geen airco nodig omdat het zo’n 20°C was met wat sluierbewolking.
Eenmaal bij het park aangekomen bleek de zon de boel toch al weer wat verwarmd te hebben. Vlak voor de ingang zijn we eerst nog even een bakkie gaan doen bij de Mac en vervolgens zijn we naar de overkant naar het IMAX gegaan om een film van een half uurtje te bekijken over de historie van de Grand Canyon. Hele mooie film, meteen op dvd meegenomen. Rond half 12 parkeerden we de auto dan eindelijk aan de rand van de Grand Canyon. We stapte de auto uit, liepen naar de rand en ja, wat kan je daarvan zeggen. Zo’n overweldigend groot uitgesleten gat (want dat is het eigenlijk) met zulke mooie wanden. En zo diep, en zo groot. Haast onwerkelijk.
Het was gelukkig redelijk zonnig waardoor de canyon goed werd verlicht. Na de nodige foto’s (helaas valt de beleving niet op foto vast te leggen) zijn we naar een parkeerplaats gegaan om vervolgens met een shuttlebus halverwege de westkant van de ‘rim’ uit te stappen bij Powell Point en vervolgens zo’n drie kilometer langs de rand van de canyon terug te lopen. Onderweg weer de nodige foto’s geschoten en geprobeerd om het op film vast te leggen. Of dat gelukt is merken we thuis wel.
De oostkant van de rim kan wel per eigen auto worden afgelegd. Dat hebben we vervolgens ook gedaan. En we waren nog maar even onderweg of ik moest al vol op m’n rem want er staken vier herten de weg over en dat toch zo dichtbij de parkeerplaats. Voordat we daarna het park uitreden uiteraard nog bij de diverse uitkijkpunten - zoals Grand View Point en Desert View - gestopt. Ook zijn we trouwens nog bij wat Tusayan (indianen) ruïnes gaan kijken, maar dat was een domper. Het enige dat nog interessant leek was dat er volgens een waarschuwingsbordje ‘harmless snakes’ zouden kunnen zijn. Helaas hebben wij ze niet aangetroffen. Het enige positieve was dat ik nog even heb kunnen ‘kleien‘. Helaas in een bijzonder vies en veel te klein hokje in het bos dat bovendien ook nog een slecht sluitende deur had. Dan is zelfs een portcabin toiletje op het festivalterrein van Arrow nog luxe.
Uiteindelijk reden we rond 17 uur het park uit en hebben we de 64 verder oostelijk gevolgd tot aan Cameron. Dat is een erg klein plaatsje en zonder overnachtingsmogelijkheden. Daarom maar noordelijk via de 89 koers gezet richting Page. Dat was toch nog we een flink stuk en de zon begon al flink te zakken. Halverweg Cameron en Page kan je weer oostelijk en na zo’n 12 mijl ligt daar dan Tuba City. Daar zijn we heen gereden om te kijken of daar wellicht een overnachtingsmogelijkheid was. En die was er, namelijk de Quality Inn. En dat is (voor zover wij hebben kunnen ontdekken) ook de enige gelegenheid in Tuba City. De enige kamer die nog vrij was was een ’executive room’ voor heel dik geld. We hebben vriendelijk bedankt en zijn toch maar doorgereden naar Page. Net na Tuba City was de zon echt helemaal onder en dan is het ook echt pikdonker. Uiteraard geen lantaarnpalen, alleen reflecterende blokjes op de middenstreep.
Gelukkig slepen de radiozenders je er op zulke momenten doorheen. Wat dat betreft ben ik in het verkeerde land geboren want in Nederland is er toch echt geen zender die Led Zeppelin, Metallica, Rush en Judas Priest door de ether wil/durft te knallen. In Page vonden we direct een Super 8 Motel voor, mede dankzij de korting via de ANWB-pas, een zeer schappelijke prijs. Helaas geen wireless internet op de kamer in dit motel, dus dit verslagje en de foto’s niet direct kunnen publiceren. Nadat we om even over achten hadden ingecheckt zijn we direct wat gaan eten bij Jack In The Box, dit omdat dat de eerste eetgelegenheid was die we tegen kwamen. En de burgertjes waren nog best goed te doen. Morgen weer een dag die we in en rond Page zullen gaan doorbrengen.
