Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Nog even terug naar gisteravond, namelijk de maaltijd. Oh wat was dat heerlijk. Macaroni met gehakt en tomatensaus. Het was echt de beste macaroni die we beide deze eeuw gemaakt hebben. Oke, het was dan voor beide dan ook wel de eerste macaroni die we deze eeuw gemaakt hebben, maar hij was hoe dan ook voortreffelijk. Maar ja, wat wil je met twee van die topkoks. Vanmorgen wakker geworden met koeien geboe. Vlak achter onze camper is een drinkplaats voor de koeien, vandaar. Ook vanmorgen waren er trouwens weer plaatselijke vissers die aan de gang gingen in de nog steeds eb getrokken baai. Na het ontbijt en (ditmaal warme) douche werd gang gezet richting Cape Reinga. Het was rustig op de weg en de laatste 20 kilometers naar de vuurtoren gaat over niet geasfalteerde weg. Aangezien we zulke wegen inmiddels al vaker hebben bereden bleek dit geen probleem. Onderweg hebben we nog wel wat 'file' gehad aangezien er een kudde koeien op de weg liep, op weg naar een ander weiland. Daar aangekomen stond er een parkeerwachter die ons verzocht om met de camper niet op de beperkte parkeerplaats te gaan staan, maar een plaatsje langs de weg te zoeken. Aangezien we er vrij vroeg waren was dit geen probleem. Daarna naar de vuurtoren gelopen en ons daar uiteraard laten vereeuwigen. Eén van de vele mede-toeristen was bereid ons even op de foto te zetten.
De vuurtoren op Cape Reigna
Na het bezoek aan de vuurtoren, waar het onverwacht vrij windstil en warm was, hebben we nog een stuk over een pad gelopen richting het ruime, gele zandstrand Te Werahi beach. Na een klein uurtje keerde weer zweten terug en zijn doorgereden naar een ander zandstrand, Tapotupotu beach. Toen daar busladingen toeristen kwamen zijn we gevlucht en zijn we weer zuidelijk gereden richting Kaitaia. Onderweg wederom 'file' gehad, dit keer waren het echter schapen die ons tegemoet kwamen. In Kaitaia hebben we boodschappen gedaan en een internetcafe bezocht om de site bij te werken. Daarvandaan verder gereden via de toeristische route en uiteindelijk bij Herekino een mooie overnachtingsplaats gevonden. We staan hier midden in de natuur op een begroeid zijweggetje dat niet meergebruikt wordt omdat er 100 meter van de doorgaande weg een boom is omgevallen.