Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Na een goede nacht en dito ontbijt hebben we de camper weer aan het werk gezet en zijn we vertrokken richting Akaroa. Onze overnachtingsplek lag daar hemelsbreed zo'n tien kilometer vandaan. De tocht naar Akaroa voerde over grotendeels onverharde wegen. Heuvels op, heuvels af en dat op een erg bochtig parcours. De laatste afdaling werd gereden over de Jubilee Road. Nou, die had net zo goed de Graveyard of Suicide Road kunnen heten. De weg was soms van een kwaliteit die je verwacht bij een Camel Throphy, alleen rijden ze daar dan met beter geschikte wagens. Het campertje kreeg het goed te verduren, flink afremmend op de motor maar toch ook het nodige bijremmen. Dit resulteerde beneden in een flink geurende camper. Ja, het leven van een Apollo camper gaat niet bepaald over rozen. Eenmaal in Akaroa bleek dat deze 'toeristische route' zeker de moeite waard was geweest. Het dorpje ligt er werkelijk waar schitterend bij aan de baai. Het weer is vandaag weer super (strak blauwe lucht, licht windje en lekker warm) en daardoor worden de pluspunten nog beter geaccentueerd. Akaroa was vroeger een franse nederzetting en de franse invloeden zijn nog goed te merken. De namen van de hotels en winkels zijn nagenoeg allemaal frans en de straten worden zonder uitzondering aangeduid met Rue. In de haven ligt een flink cruiseschip met naar onze mening grotendeels amerikaanse toeristen. Hierdoor is het waarschijnlijk wat drukker dan normaal, maar aangezien wij door onze aanwezigheid de gemiddelde leeftijd drastisch naar beneden halen is het er niet overdreven uitbundig.
Uitzicht op Akaroa
Aangezien het dorpje ons bijzonder weet te boeien besluiten we op een terrasje vlak bij het water de lunch te gaan nuttigen. Daar komen we tot de conclusie dat dit toch wel van alles wat is. Groene, schots/iers aandoende heuvels omringen een azuurblauwe, haast caraibische baai in een wat grieks aandoend pittoresk haventje. En daar zitten dan twee hollanders op een terras met voor de rest dikke (voornamelijk amerikaanse) vijftigers te genieten van een flink bord fast-food, althans een beef burger en een chicken sandwich, beide met friet. Uiteindelijk wordt het dan toch tijd om op te stappen. De bedoeling is namelijk om vandaag op een camping in Christchurch aan te komen. We vertrekken met pijn in het hart uit Akaroa en nemen nu maar de normale route naar Christchurch.
Uitzicht op het haventje van Akaroa
Daar aangekomen doen we boodschappen, bezoeken een internetcafe en kijken voor de rest alvast wat rond. Daarna zoeken we een camping op en zit de reis met deze camper er grotendeels op. Morgenochtend grote schoonmaak en dan kan de Apollo terug naar z'n baasje.