Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
's Ochtends vroeg was er al vroeg leven in de camper te ontwaken, ondanks de korte nacht(en) van daarvoor. Het douchen werd voor de nieuwkomer in het gezelschap gelijk een inwijding in het 'camperleven'. Net de shampoo in de haren of daar sputterden de laatste druppels uit de douchekop. Misschien alleen koud water dan? Helaas pindakaas, dus de dag beginnen met shampoo-droog haar. Meneer Apollo had bij het ophalen van de camper wel gezegd dat de meters van de watertanks het niet deden, maar hij had niet gezegd dat de watertank niet was afgevuld. Hij wist nog wel te melden dat er bij bijna elk benzinestation water getankt kon worden, maar dat bleek later op de dag ook schromelijk overdreven. Bij het oprijden van zo ongeveer het tiende tankstation, kon er relatief laat op de avond water worden getapt. Maar afijn, de overnachtingsplek die verder veel tijdelijke 'bezoekers' had en uiteraard werd omgedoopt tot de afwerkplek, werd verlaten. De planning voor deze dag was de Great Ocean Road. Deze kustrit begint officieel in Torquay, een plaats 95 kilometer zuidwestelijk van Melbourne. Vanaf de overnachtingsplek in Werribee wordt dit via Geelong bereikt. Onderweg varieert het landschap enorm: het ene moment lange kuststroken en dan weer middenin de bush-bush (met regenwoud bedekte Otway Ranges). We nemen de afslag Bells Beach, een bekende plek voor surfliefhebbers omdat de golven zo hoog schijnen te zijn. Ja schijnen, want toen wij er een (weliswaar kort) bezoek brachten waren ze nou niet bepaald hoog te noemen. Maar dat zal toeval zijn geweest, want de Bells Easter Classic wordt er gehouden en dat is een van de grote evenementen op de wereldsurfkalender.
Frank en Pien op Bells Beach
Goudgeelstrand en een wroetende egel leveren mooie plaatjes op. We rijden vervolgens langs de Shipwreck Coast. Met werkelijk een schitterend uitzicht, maar geen scheepswrak te zien. Toch zijn er meer dan 80 schepen op deze route vergaan. Langs ruige kust en kilometers lange stranden komen we in Apollo Bay waar een internetcafé wordt opgezocht. Daar kan gratis van internet gebruik worden gemaakt als er tevens wat genuttigd wordt, maar als we willen bestellen blijkt dat de keuken is gesloten. Een eindje verderop een lunch genomen en weer verder genieten van de spectaculaire route. We gaan landdinwaarts (de Otway Ranges) en besluiten de Cape Otway-vuurtoren te skippen in het kader van 'dat geloven we wel'. Want er ging toch wel enig tijdgebrek ontstaan als we het andere natuurschoon dat nog zou komen niet wilden missen. Want door het Port Campbell National Park kom je voorbij de Twaalf Apostelen. Na miljoenen jaren (heul errug lang samasegge) stormen heeft het water de kust aangevreten en zijn deze hoge rotspilaren in zee blijven staan. Het zijn er trouwens maar acht; een kniesoor die er op let, want ze zijn echt indrukwekkend.
De twaalf apostelen in het middag zonnetje
Later wordt dit nog dunnetjes overgedaan bij Loch Ard Gorge; voor ons Loch Arche want dat had behoorlijk (zie foto) veel weg van de Arch de Triomphe. Het laatste deel van de Great Ocean Road wordt een shortcut genomen, om toch nog de nodige kilometers richting Melbourne te kunnen maken. Het is de goden verzoeken, maar we komen veilig door de alleszeggende plaats Camperdown. Een heel eind verderop richting Geelong nemen we de afslag naar Mount Moriac. Daar rijden we een rustig zandweggetje op. Hoewel dit een privépad blijkt te zijn, wordt toch besloten om daar te overnachten (er stond immers geen brievenbus aan het begin van het pad en dan noemen wij dat geen oprit). De koeien in de aangrenzende wei vinden ons niet echt interessant gezelschap en nemen de pleitmars. Een deel van het thuisfront heeft er al menige keer naar geïnformeerd en hier alvast de eerste insight information. Een 'kippetje' was wel gecharmeerd van Turbo. Maar helaas voor de roddels, dat was een of andere klak-vogel waar hij hele gesprekken mee voerde, die later (na ons vertrek) veranderden in monologen. Op het avondeten van kok Turbo zou Jamie Oliver jaloers zijn geweest: creativiteit ten top!