Na een goeie nacht werd Ingrid zonder maag- en hoofdpijn wakker, dat was al een enorme vooruitgang. Na een heerlijke douche in de hagelnieuwe kamer volgde een uitgebreid ontbijt. Daarna hebben we rustig aan gedaan omdat we (lees: de auteur) in Fort Pierce naar het Navy Seal Museum wilden. En dat museum gaat pas om 10:00 uur open. We waren er net over tienen en ik was de derde bezoeker. Ingrid koos ervoor om aan de andere kant van het parkeerterrein de uitgang te kiezen, die ging namelijk naar het strand. Na enige tijd rondgekeken te hebben en wat prullaria en video's over de Underwater Demolition Teams (UDT's, voorloper van de SEALs) en de SEALs (SEa Air and Land) gezien te hebben, heb ik buiten nog wat voer- en vaartuigen bekeken. Toen was het ook voor mij tijd om naar het strand te gaan. Nadat we daar – voor een laatste keer in zee – hebben gezwommen en nog lekker hebben liggen opdrogen zijn we rond twaalf uur vertrokken om verder noordelijk de A1A af te rijden. Tot aan Vero Beach zijn er voornamelijk privé wijkjes tussen de highway en de Atlantische oceaan, waardoor we weinig van de zee zagen. Eenmaal in Vero Beach kwamen we langs het Driftwood Resort. Dat is oorspronkelijk ontstaan uit een gebouw dat was enkel vervaardigd uit aangespoeld wrakhout. Tegenwoordig staan er ook diverse stenen gebouwen bij.

Via nog steeds de A1A reden we verder richting Melbourne. In dat stuk werd er nog aardig gebouwd aan wijkjes, huizen en appartementencomplexen tussen de highway en de zee. De weg was hier nog niet lang geleden geasfalteerd, dus dat reed lekker door. Bij Melbourne Beach verlieten we de eilandjes voor de kust en zetten we via het binnenland koers naar Kissimmee. Highway 192 bracht ons vanaf Melbourne tot vlakbij ons geboekte villa in Kissimmee. Ondertussen was de temperatuur opgelopen tot 96 graden Fahrenheit, een hele dikke 35 graden Celsius. Ook was het opgevallen dat er in het binnenland witte wolkjes hingen, terwijl het aan de kust nog strak blauw was. Onderweg op de 192 viel ons trouwens het enorm platte landschap van Florida nog eens op. We zagen langs de weg zo nu en dan koeien, maar verder alleen begroeiing en bossen.

Naar mate we verder richting Orlando kwamen, ontvingen we gelukkig ook weer Orlando´s classic rockzender WHTQ. Om kwart voor drie reden we Kissimmee binnen en 25 minuten later bracht TomTom ons bij de villa. Na de villa bekeken te hebben en nadat de spullen waren uitgeladen zijn we naar de nabij gelegen Walmart gereden om inkopen te doen voor de komende dagen. Daarna was het dan eindelijk tijd om lekker te relaxen en te plonzen rond en in het zwembad. Om het zwembad staat een grote kooi met fijn gaas waardoor we gevrijwaard zijn ongedierte. Het ziet er op het eerste gezicht wat stupide uit, maar het is echt lekker. Ook 's avonds gewoon het licht aan zonder dat de muggen en ander ongedierte er op af kunnen komen. Vlak voordat de zon onderging werd de bbq aangestoken (dat waren we nog niet verleerd) en hebben we in een nog heerlijke temperatuur gedineerd. In het huis hebben we geen internetverbinding, dus de updates zullen wat minder frequent worden de laatste week van onze vakantie.

We waren vrij vroeg wakker. Na een lekker ontbijtje van gebakken eieren met bacon en toast met jam hebben we de plannen en wensen voor de komende dagen doorgenomen. Daarna zijn we eerst even snel naar de Publix gegaan voor nog een paar vergeten boodschappen. Helaas hadden ze daar geen koffiecorner met internetverbinding dus zijn we op zoek gegaan naar een koffietentje. Aan de 192 vonden we Manhattan's, daar hebben we met een heerlijk bakkie de site bijgewerkt en nog wat info over mogelijke uitstapjes, zoals Kennedy Space Center en kaarten voor de Orlando Magic, bekeken. Vervolgens gingen we naar een vlooienmarkt. We zagen een uithangbord met daarop een markt met 450 kramen. Deze vonden we niet, wel één met 'maar' 250 kramen. Hier hebben we even rondgelopen maar verder niets gekocht. Toch nog even doorgereden naar die andere vlooienmarkt maar daar hadden ze eigenlijk veel van hetzelfde en ook nog een gedeelte met allerlei oude troep dus daar waren we ook gauw klaar. Wel kochten we nog een kleine tas op wieltjes. Daarna maar weer snel teruggegaan naar de villa.

Hier hebben we lekker aan (en in) het zwembad gelegen, een boek gelezen, af en toe wat lekkers gegeten en gedronken. Echt heel vervelend allemaal. Er dreven af en toe wel wat wolken over maar die zorgden er voor dat het niet continu bloedheet was.

Aan het eind van de middag werd de barbecue weer opgestookt en hebben we wederom heerlijk gegeten. Het plan was om 's avonds nog even naar old town in Kissimmee te gaan maar daar hadden we eigenlijk allebei geen fut meer voor. Dus besloten we om lekker voor de tv te hangen en o.a. CSI Miami te kijken. Morgen moeten we er bijtijds uit want dan staat het Kennedy Space Centrum op de planning. Dit ligt aan de oostkust van Florida op zo'n 85 kilometer van Kissimmee.

Na een goed ontbijt vertrokken we om kwart over negen oostwaarts richting het Kennedy Space Center. We besloten hiervoor de tolweg te nemen want die rijdt lekker door. Dit kostte ons respectievelijk $ 1,25, $ 1,25 en $ 1,50 dus dat viel nogal mee. Na vlakbij onze bestemming te hebben getankt, zagen we de eerste alligator al aan de kant van de weg liggen. Het Kennedy Space Center ligt op Merritt Island Wildlife Refuge. Dit betekende dat we gedurende de dag allerlei wildlife zouden spotten, zoals alligators, aasgieren, schildpadden, allerlei soorten reigers en ibissen, een wasbeer enz.

Om half elf kwamen we aan bij de ingang. Na het kopen van de kaartjes, moesten we eerst door een detectiepoortje om vervolgens onze tas te laten controleren door een meneer in uniform. Hierbij moesten we onze camera's even aanzetten, huh?, en na zijn goedkeuring kon ons ruimteavontuur eindelijk gaan beginnen.

We begonnen met de shuttle launch experience. We moesten al onze spullen, zoals camera's en zonnebrillen, opbergen in een kluisje. Na heel even te hebben moeten wachten, werden we binnen gelaten in een ruimte waar een video werd gedraaid over de verschillende stadia van de lancering van een raket. Vervolgens moesten we plaatsnemen in de 'cabine', veiligheidsgordel omdoen en werden we gelanceerd. Hiervoor werden we verticaal gedraaid en dit ging gepaard met lanceringsgeluiden en hevig getril. Na de succesvolle lancering gingen we naar de shuttlebus voor een rondrit over het terrein van het Space Center. De eerste stop was bij een uitzichttoren. Hier hadden we mooi uitzicht op enkele lanceerplatforms. Daar stond al een raket klaar. Deze zal waarschijnlijk 12 mei worden gelanceerd en zal de 129e shuttlevlucht worden.

De tweede stop was bij het Apollo en Saturn Center. Daar maakten we vanuit een nagebouwde controleruimte de lancering van de Apollo 8 mee. Dit was de eerste succesvolle lancering waarbij Amerika mensen in de ruimte kreeg. Ook was daar in een volgende ruimte de volledige lanceerraket van de Apollo 8 op ware grootte te zien. Van kop tot staart is deze zo groot als een voetbalveld. Ook hebben we hier even geluncht. De derde stop was bij het International Space Station Center. Hier worden alle onderdelen die de ruimte ingaan uitvoerig getest en gemonteerd. Tot slot werden we weer afgezet bij het beginpunt. Hier hebben we nog wat rondgekeken bij o.a. de rakettentuin en de Astronaut Memorial. Ook hebben we in het Imax theater de 3d-film 'Walking on the moon' gekeken. De zaal was helemaal vol maar wij waren er 15 minuten voor aanvang van de film en hadden dus uitstekende plaatsen. De hele dag hebben we overigens nauwelijks in rijen hoeven wachten.

Om kwart over vier reden we het park weer af. Met een kleine omweg zijn we via Titusville naar de Black Point Wildlife Drive gereden. Dit is een onverharde weg van 5 miles langs water en groen waarbij wildlife gespot kan worden. Helaas bleef het bij ons bij diverse watervogels, waaronder een roze lepelaar. Dit kwam ook waarschijnlijk doordat de regentijd nog moet beginnen en het gebied flink droog stond. Een paar miles verderop was nog een manatee wacthpoint maar helaas was er geen manatee te zien.

Aangezien het inmiddels al kwart over zeven was, zijn we via de snelweg huiswaarts gegaan. Om half negen kwamen we bij onze villa aan. Na de auto in de garage te hebben gezet...., hebben we een paar hamburgers gebakken en lekker buiten, bij het verlichte zwembad, opgegeten.

Om tien uur gingen we eerst naar een om de hoek gelegen ticket center om daar kaartjes te halen voor Sea World en de basketbalwedstrijd van de Orlando Magic van morgenavond. Daarna reden we naar Sea World, wat op zo'n kwartiertje rijden ligt, zodat we rond half elf bij het park aankwamen. Het parkeren kostte 'slechts' $12,00. Dat komt dan nog boven op de entree van $ 74,00 p.p., maar daar mag je dan nog wel een tweede dag voor het park in. Na de aanwijzingen van de parkeermeneer opgevolgd te hebben, gingen we naar binnen. Doordat we al kaartjes hadden hoefden we niet in de rij te staan maar konden we gelijk, via een mevrouw die nog even onze tas met een stokje doorzocht, naar binnen.

Hier hebben we eerst wat rondgekeken bij de dolphin nursery, om daarna onze eerste show van vandaag te gaan bekijken. Dat werd de show met de orka's in het Shamu stadium. We waren ruim op tijd en hadden dus goede plaatsen, boven de rijen waar je nat zou kunnen worden. Een aantal trainers van de orka's deden allerlei stunts met deze enorme dieren. Dit was spectaculair om te zien.

Vervolgens zijn we weer wat door het park gaan lopen. We bekeken de haaien in een enorme tank, de zeeleeuwen en robben en allerlei soorten pinquins. Om ons heen werd zeer regelmatig Nederlands gesproken. Zo slecht gaat het dan toch nog niet in Nederland als je met een gezinnetje in de meivakantie even naar Florida kan gaan en wat parken gaat bezoeken.

Dolfijnenshow

Om twee uur was het tijd voor de volgende show: een dolfijnenshow in het whale & dolphin theater. Naast dolfijnen traden er ook acrobaten op en vlogen er zo nu en dan papegaaien en vogeltjes in het rond. Voor deze show hadden we al even bij de Dolphin Cove gekeken, daar kan je door een glazen wand de dolfijnen onderwater bekijken. Na de show zijn we bij de manatees (zeekoeien) gaan kijken en is Jeroen in de achtbaan Kraken geweest. Er was namelijk nog wat tijd voordat de derde show die we wilden bekijken begon en er bleek nauwelijks wachttijd te zijn bij de achtbaan, die na afloop werd omschreven als 'zoiets al de python, maar dan wat heftiger'.

De laatste show die we hierna dus bekeken was de show in het Sea Lion & Otter Stadium. Gelukkig waren we ruim voor aanvang binnen en hadden we een plekje op de tribune gevonden. Dit omdat er vanaf een kwartier voor aanvang van de show een clown de mensen naar binnen loodste en dan achter hun rug om grappen maakte over hun loopje, uiterlijk, borsten etc. Dat deed-ie best heel grappig en zo is een kwartiertje wachten ook snel voorbij. De show zelf was een toneelstukje van hele slechte acteurs met in hun kielzog een zeeleeuw die bijna alles imiteerde. En dat was dan best wel weer grappig.

Nadat Jeroen nog een keer in Kraken was geweest en we nog wat gedronken hebben verlieten we om kwart voor vijf het park, haalden we nog wat boodschappen en waren we om iets voor half zes weer 'thuis'. Er waren best wat wolken, maar toch was het nog lekker warm waardoor we een duik in het zwembad nog goed konden gebruiken. Ook stookte Jeroen de BBQ weer op en aten we terwijl we de zon in de verte de lucht weer rood zagen kleuren. Daarna hebben we nog tot laat aan het zwembad gezeten.