| Afgelegd aantal km: | 12 | Gereden door: | Jeroen |
| Gemiddelde temperatuur: | 31 graden | Weersgesteldheid: | zonnig |
| Gespot wildlife: | eekhoorns | ||
Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Omdat het zo warm was, had Ingrid vannacht de airconditioning aangezet. Daar bleek de temperatuur inderdaad zo van te dalen dat het weer koud werd in de kamer. Daardoor wat onderbrekingen in de nacht gehad waardoor we voor ons doen laat (half acht) wakker waren. Na het douchen en aankleden zijn we naar het hoofdgebouw gelopen om te ontbijten. Er bleek geen ontbijtbuffet te zijn, maar de gastvrouw vroeg of we koffie of thee wilden, hoe we ons eitje wilden en welke kleur toast etc. Daarna ging ze dat in de keuken vers bereiden en kregen we even later een bord vol voorgeschoteld. Naast de toast, bacon en ei ook partjes fruit en gebakken aardappeltjes. Het smaakte voortreffelijk.
Tegen half tien gingen we uiteindelijk met de auto op weg naar de ferry. Het was op dat moment bewolkt – het had vannacht ook geregend – en 'maar' 18 graden. In Lévis parkeerden we de auto op het parkeerterrein bij de veerboot voor CAD 8 (zo'n 5 euro) voor 12 uur lang. De duur konden we niet kiezen, maar leek ons sowieso prima. In de ferry terminal twee retourtickets naar Quebec gekocht (nog geen CAD 15 voor twee personen) en liepen we naar boven. Na enkele minuten konden we de veerboot op. Die bracht ons in een klein kwartiertje naar Quebec. Daar zijn we naar de funicolair gelopen en die bracht ons voor CAD 3 per persoon naar boven. Quebec bestaat namelijk uit een boven- en een benedenstad. Daarom wilden we boven starten, dan hoopten we verder alleen nog naar beneden te hoeven lopen.
Boven aangekomen hebben we een plattegrondje van de stad gepakt en zijn we toeristisch rond gaan lopen. Eerst naar het imposante kasteel van Frontenac, ook even de lobby bekeken. En vervolgens door de straatjes bovenin rondgelopen. Onderweg ook regelmatig souvenirshops bezocht. Op zoek naar een magneetje, maar vooral voor de airconditioning. De zon was namelijk inmiddels doorgebroken en brandde goed. Tegen één uur zijn we via de 'benenbreker trappen' naar de benedenstad gelopen. Daar zijn we richting haven gegaan. Aan de haven is er een Marché, daar hebben we een hotdog en drinken gekocht. Buiten konden we onder de laatste beschikbare parasol terecht. Gelukkig maar want het was echt bloedheet.
Na de lunch zijn we toch maar weer naar boven gelopen, via schuine wegen en een trap. Met die warmte was dat een hele klim, dus hadden we wel een terras verdiend. Die vonden we in de vorm van de St. Patricks Pub. Daar heerlijk genoten van een witbiertje genaamd Cheval Blanc. Met een schijfje sinaasappel kregen we 'm voorgeschoteld. Even wennen maar zodra die in galop is, gaat het prima. Op het terras nog even plannen gemaakt voor de volgende af te leggen route. Het meeste hadden we wel al gezien, dus na nog wat foto's van poorten en steegje en bezoeken aan bijna alle souvenirshops (voor de airco), zijn we, een magneetje, een t-shirt en een vest rijker, richting de ferry gelopen.
Om half vijf waren we weer terug bij de auto. Omdat we in Quebec nergens konden zien hoe warm het was, waren we benieuwd wat de thermometer in de auto daar van zou vinden. Die hield het op 31 graden, de gevoelstemperatuur was zelfs hoger. Het was spitsuur dus terug naar het hotel kostte toch nog een half uurtje.
We hadden nog geen honger en hadden geen zin meer om de hitte weer in te gaan, dus hebben we het qua diner gehouden bij koek en chips.