Dag 18: Revelstoke - Coldstream

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Voor het eerst sinds we in Canada zijn regen. Het begint al wat ’s nachts te druppelen en tegen de ochtend valt het er aardig uit. Geen zuchtje wind, dus kaarsrecht naar beneden en de buien blijven in de bergen lekker hangen. De regen zorgt ervoor dat we wat langer in bed blijven. Gezellig geluidje, dat tikken op het dak (zolang het maar niet te lang gaat duren…).
De douches zijn uit de kunst op de Williamson Lake Campground. Typisch ook, dat het lijkt alsof er ’n paar ’s avonds douchen en niemand ’s ochtends ‘fris’ wil zijn. Komt ons natuurlijk beter uit.
Half tien vertrekken we naar het centrum van Revelstoke. Eerst even wat boodschappen doen bij Cooper’s Food. Toch wel handig, dat ze hier op zondag gewoon open zijn. En we krijgen zelfs klantenkorting zonder klantenkaart (wellicht door onze hoeveelheid inkopen?). Door naar het tankstation om daar de benzinetank vol te gooien. Zondag is ’n favoriete tankdag blijkbaar; wat ’n drukte!
We gaan de ‘23 South’ op en verlaten Revelstoke. We hebben de keuze om via de Highway 1 naar Vernon te gaan via de grotere plaatsen Sicamous, Armstrong en Spallumcheen. Of langs het water via Shelter Bay, een oversteek per ferry, naar Galena Bay en dan langs het water via Nakusp om dan naar Arrow Park weer met de ferry over te steken en via Cherryville, Lumby en Coldstream in Vernon uit te komen. Wel een omweg, maar we hebben toch nog tijd genoeg. Dus die keuze is snel gemaakt. We gaan dan het eerste stuk langs het water langs de Monashee Mountains en het tweede stuk langs Selkirk.

De Monashee Mountains zijn de westelijk en laagste van de drie bergketens die van noord naar zuid door Kootenay Country lopen.
Het water waar we langs gaan is het 23km lange Arrow Lake. Dit onstond in 1965 door de bouw van een dam die het water van de Columbia River tegenhoudt. Daardoor verdwenen heel wat dorpjes uit de tijd van de mijnbouw onder de waterspiegel. Nakusp overleefde, want het lag op een terras hoog boven de rivier.
De ferry ? nou ja, zeg maar pondje ? is er eerder dan gepland, dus dat gaat lekker vlot. We staan er nog niet op of we vertrekken al. Zo’n 25 minuten later staan we aan de overkant. Inmiddels is de regen overgegaan in een combinatie van droog en miezer. De weg naar Nakusp is goed begaanbaar. Iets na half één komen we in het plaatsje aan, waar het inmiddels droog is. De huizen variëren er van kasteeltjes tot ware krotten. Na een klein ommetje besluiten we een bak koffie te nemen in de Three Lions Pub. Maar we belanden in het Chumley’s restaurant en het wordt een uitgebreide warme lunch. Met de buiken helemaal (over)vol stappen we iets voor tweeën waar in de camper.
Via Burton gaan we over de ‘6’ naar het 55km verderop gelegen Fauquier. Dit dorpje werd aan de oever van Arrow Lake heropgebouwd. Vanaf daar gaat de ferry (een nog kleinere dan de vorige) naar Needles. Deze overtocht is, evenals de vorige, gratis en voor nix; zo hebben wij het graag. Het vaartripje duurt maar 8 minuten.

Op de kronkelige weg daarna wisselen regen en zonneschijn elkaar af. We komen langs nogal wat boerderijen met aparte runderen en zelfs lama’s. Vanaf boven aan de pas tot Lumby zakken we van ongeveer 1200m naar 495m. Flink remmen dus voor Jone (die zelfs een halfzieke slaapster nog in de bank weet te houden). De drassige omgeving zou ideaal zijn geweest voor mooses, maar helaas. We zien wel wat hertjes onderweg; ook altijd een mooi gezicht. In Cherryville begint de zon het aardig te winnen. Maar even daarna valt er toch weer ’n buitje. En zo is het eigenlijk de hele dag; op het moment dat we denken dat het zonnetje blijft, begint het weer te regenen.
De campground in Lumby die we op het oog hebben, Lions, is dicht. Dus we rijden nog 23km verder richting Vernon. Drie kilometer voor het centrum van dit stadje komen we rond zessen aan op Dutch’s Campground in Coldstream. De naam doet chiquer vermoeden dan het er is. Maar het is vrij rustig, waardoor we nog behoorlijk privé onze camper kunnen stallen op een plekje met alleen stroom.
De eerste regendag in Canada is wennen; écht wennen. Hoewel we wisten dat zo’n dag zou komen, valt het toch tegen. We zijn ook wel erg verwend geraakt door al die strakblauwe luchten. Maar gelukkig is de voorspelling dat het morgen in ieder geval droog is.