's Ochtends vroeg om half 5 ging de wekker maar we waren al wakker. Rond kwart over 5 laadden we de auto in en vertrokken we naar Schiphol. Daar hebben we de auto op P3 (Lang parkeren) neergezet, moesten een eind lopen en zijn met de pendelbus richting de incheckbalie gegaan.
We hadden gisteren al online ingecheckt, dus we hoefden eigenlijk alleen onze koffers af te geven. Daarna door de douane en controle. Dat ging gelukkig vrij vlot. Het vliegtuig vertrok pas om 9:40 uur, dus we hadden nog ruim de tijd om te ontbijten bij McDonalds – en wat te winkelen.
In het vliegtuig hadden we aan het raam twee stoelen naast elkaar. We konden tijdens de vlucht dan ook vaak even naar buiten kijken. De vlucht duurde zo'n 8 uur, maar die tijd zijn we prima doorgekomen. Onderweg hebben we een film gekeken, wat gelezen, muziek geluisterd, spelletjes op de ipad gespeeld en uiteraard een paar keer wat te eten en drinken gekregen. We waren gewoon bijna misselijk van de hoeveelheid voedsel die we kregen.
Eenmaal op Toronto International Airport sloten we aan in de rij voor de douane. Dat gaat allemaal elektronisch. Er staan wel 100 terminals waarachter alle aankomende personen gegevens moeten invullen en een foto moeten laten maken. Daarna haalden we onze koffers van de band. Dat duurde even, omdat we van de tweede koffer overtuigd waren dat-ie donkerblauw moest zijn, maar hij bleek zwart. De koffer had dus al een paar rondjes op de band gemaakt. Eenmaal daar voorbij was het even zoeken naar de autoverhuur. We hadden van te voren een auto gehuurd bij Avis.

Nadat we de Avis balie hadden gevonden in de parkeergarage (zonder wachtenden voor ons), bleek dat – omdat we getrouwd zijn – Ingrid zonder bijbetaling als tweede rijder geregistreerd kon worden. Het aanbod voor een upgrade hebben we afgewezen en zijn verder de parkeergarage ingegaan waar de huurauto al klaar bijna voor de deur klaar stond. Het bleek een witte Chrysler 300 te zijn met ruim 26.000 op de teller. Nadat de bagage achterin was gelegd en we ons hadden geïnstalleerd reden we in de automaat weg en gingen we in een zonnig Canada rustig op weg richting Niagara. Intussen bleek dat er navigatie in de auto zat, dus we hoefden onze bijna prehistorische TomTom gelukkig niet te gebruiken.

De temperatuur was dik boven 20 graden, dus de airco was nodig. De navigatie stuurde ons over een snelweg naar Niagara. Maar even buiten Toronto zijn we afgebogen naar een twee baansweg die vlak langs Lake Ontario loopt. Het meer bleek mistig en de mist trok ook het land in. Hierdoor zakte de temperatuur naar zo'n 23 graden, terwijl het in Toronto nog 28 graden was.

Via B-wegen hebben we rustig de in totaal zo'n 120 kilometer afgelegd. Eenmaal in Niagara zijn we maar meteen even gaan inchecken bij ons vooraf geboekte hotel, de CJS Inn. Daar hebben we onze spijkerbroeken en lange mouwen ingeruild voor wat zomerse kleding. Even daarna gingen we lopend richting de watervallen. Na wat foto's van de watervallen en wat rondgelopen te hebben, hebben we de boottocht naar de watervallen geboekt. Op de Hornblower kregen we een rode poncho´s en lieten we ons richting de watervallen varen. Dat spetterde flink, maar toch diverse foto´s kunnen maken. Na terugkomst hebben we wat te drinken gekocht en hebben we even gepauzeerd. Daarna zochten we een plek om te dineren. Die vonden we in de vorm van een Kelseys Original Roadhouse in Clifton Hill. Dat blijkt een straat vol vermaak. Van bowlingbanen, tot indoor midgetgolf tot spookhuizen. Bij Kelseys hebben we een heerlijke burger met patat gegeten en zijn we teruggelopen naar het hotel. Moe maar voldaan lagen we rond tien uur op bed.