| Afgelegd aantal km: | 86 | Gereden door: | Lidwine |
| Gemiddelde temperatuur: | 25 | Weersgesteldheid: | zonnig |
| Gespot wildlife: | één bald eagle, diverse eekhoorns, een Blue Jay (blauw vogeltje met kuif) | ||
Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Na heerlijk gedoucht te hebben, met een warme straal, op goede hoogte en zonder knoppen die ingedrukt moeten worden of muntjes die in een automaat moeten worden gegooid, hebben we weer buiten ontbeten. Alhoewel het nog wel wat fris was, beloofde het vandaag weer een heerlijke dag te worden. De lucht was wederom strakblauw en volgens de radio zou het vandaag 25 graden worden in onze regio. Om kwart voor negen werd de camping verlaten en vervolgden we onze weg via de 99 richting Whistler. Over de gehele route van Squamish naar Whistler wordt er druk aan de weg gewerkt. De weg moet worden verbreed van een tweebaans naar een vierbaansweg in verband met de Olympische Spelen in 2010. Hiervoor moeten bomen en ook rotspartijen gedeeltelijk wijken. Het oponthoud viel gelukkig heel erg mee. Onderweg werd gestopt voor een eerste viewpoint: een prachtig uitzicht op een aantal bergen met sneeuw. Vervolgens reden we naar het Brandywine Falls Provincial Park. Hier konden we na een korte trail van zo’n 300 meter een hele mooie waterval aanschouwen.
Weer een heel ander soort waterval dan die we gisteren zagen. We spotten ook nog een bald eagle, een bruine adelaar met een witte kop. Helaas vloog hij teveel tussen de bomen om hem op de foto te krijgen. Na nog een klein ritje kwamen we aan in Whistler. Hier begonnen we met een trail naar Lost Lake van een kilometer of vijf. Mede doordat het zaterdag was, was het erg druk met wandelaars en mountainbikers. En daar kwam bij dat het meer ook nog een beetje tegenviel. Na de wandeling bleek het parkeerterrein inmiddels flink volgestroomd te zijn en gingen we richting het centrum van Whistler. Daar hebben we bij een Ierse Pub heerlijk geluncht en vervolgens gingen we naar de kabelbaan. Na het kopen van de kaartjes, gingen we het eerste gedeelte in een afgesloten gondel naar boven. Momenteel wordt de afdaling niet door skiërs naar door hordes mountainbikers gebruikt. Op ongeveer 1800 meter hoogte verlieten we de gondel en moesten we een stuk bergafwaarts lopen. Hier konden we in een open vierpersoons-skilift stappen die ons, ondanks de lichte hoogtevrees van de auteur, naar de top bracht op 2182 meter.
Hier hadden we uiteraard, mede door het mooie, heldere weer, een prachtig uitzicht op de omringende bergtoppen, waarvan sommige met sneeuw waren bedekt. Ook hadden we een heel mooi uitzicht op Whistler. Na de terugtocht, stapten we rond half 4 weer in de camper om onze weg verder noordelijk richting Pemberton te vervolgen.
In de gondel naar de Whistler Mountain
De weg liep langs rotspartijen, meren, beekjes en natuurlijk veel (dennen)bomen. Vlak voor Pemberton sloegen we af naar Nairn Falls Provincial Park alwaar wij een overnachtingsplaats uitzochten. Na betaald te hebben bij de ranger hebben we eerst nog even een trail van ongeveer anderhalve kilometer gelopen naar de Nairn waterval. Ook deze was weer heel mooi. Weer bij de camper aangekomen, werd het kampvuur opgestookt. Vandaag een keer geen barbecue maar pasta. Gelukkig zitten er hier veel minder muggen dan gisteravond, zodat we nu wel weer buiten konden eten.
