Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Vanmorgen opgestaan met heel lekker weer. Dit ondanks dat we gisteren op internet veel mindere weersverwachtingen voor de regio zagen. Er wordt namelijk voor de volgende dagen flinke bewolking opgegeven, maar die bewolking zat vandaag boven zee en boven het binnenland en precies niet langs de kuststrook. Ach, hebben we ook eens mazzel. De eerste stop van de dag was niet ver weg, namelijk een paar kilometer noordelijker in Lake Entrance. Volgens de Lonely Planet zijn daar pelikanen te spotten en dat bleek nog waar te zijn ook.

Een paar pelikanen bij Lake Entrance

Lake Entrance is, heel toepasselijk, de toegang van de zee tot een aantal aan één geschakelde binnenmeren. Ook de plaatselijke vissers waren daar flink aktief met de hengel. We hebben daar een half uurtje rondgehangen en er bleek ook aardig wat gevangen te worden. Daarna zijn we verder noordelijk langs de kust gereden en ter ontspanning even gaan liggen op het bijzonder rustige strand van Catherine Hill Bay. De lifeguards waren aanwezig om een oogje in het zeil te houden. Maar ja, geen Pamela's hier, alleen maar Australische machos. Na een verkoelende duik weer op pad gegaan om even verderop in Swansea boodschappen te doen. Daarna hebben we de rondweg van Newcastle genomen zodat we niet door deze drukke industriestad hoefden te rijden. Na Newcastle weer het strand opgezocht, dit keer bij Redhead Beach, om te lunchen, zwemmen, zonnen en relaxen. Dat relaxen was hard nodig na het bezoek aan de zee, want de waarschuwingsborden dat er een sterke stroming stond waren niet voor niks. En dat gecombineerd met flinke golven. Het was flink werken om het hoofd boven water te houden. En ook hier lifeguards, maar ook weer geen Pamela's.

De lunch werd genuttigd op Redhead Beach

Nadat we weer op krachten waren gekomen zijn we doorgereden naar een camping voor een overnachtingsplaats. Het werd de camping in Hallidays Point, een plaatsje aan de kust tussen Forster en Taree in. Wederom een prima camping van de Big4-keten. Direct aan de zee gelegen en die hoor je en ruik je als je bij de camper zit. Vanavond weer een heerlijk soepie. Altijd een zakkie met heet water maar sinds Pien d'r is worden er ook uien, champignons en zelfs bloemkool in de soepkom gemikt. Best wel lekker, hadden we zelf ook eerder kunnen verzinnen, maar wie had dat dan klaar moeten maken? Juist, vandaar dat het al die tijd gewoon bij een zakkie met heet water is gebleven.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Ondanks een redelijk hoog kinder gehalte op de camping toch geen extreem vroeg ontwaken of het moet Turbo zijn die om 7 uur (ja laat meneer deltalloyd het maar niet horen!) aan de conditie gaat werken op strand. Want ja, gister bleek na het golven avontuur in zee dat het conditioneel toch wel tegenvalt. De route gaat in eerste instantie via de Highway 1 richting noorden maar terhoogte van Kew nemen we de alternatieve kustroute die gaat via tal van kleine plaatsjes langs de kust uiteraard. Tot onze verbazing komen we in Lake Cathie een grote supermarkt tegen en aangezien het weekend is wordt direct flink ingeslagen. Het is trouwens even doorzetten wanneer je uit de aircosupermarkt weer buiten in de snikhete zon komt, maar ach dat hoort erbij hier in OZ. Hier in Lake Cathie gaan we ook nog even naar het strand maar als het niet helemaal naar onze zin is besluiten even verder te rijden er komen immers nog genoeg veel mooiere stranden.

Het strand bij Lake Cathie voldeed niet aan de verwachtingen, te veel stenen en schelpen

Even verderop ligt het ietwat mondaine Port Macquarie volgens de boeken een gepensioneerden oord waarin de praktijk niet veel van te merken is, het is hier wel ruim opgezet en tevens zijn er diverse inderdaad veel mooie stranden. Het centrum wordt opgezocht om wat te winkelen en een internetcafé wordt bezocht om de site weer bij te werken. Nadat dit alles geregeld is gaan we naar een Koala hospitaal, hier worden jaarlijks meer dan 200 gewonden Koala's verzorgd tot ze weer op eigen benen kunnen staan. Ons bezoek levert ons welgeteld 5 'beestjes' op.

Een van de koala's die gespot werden in de bomen

Na een kleine donatie gaat de camper weer verder noordwaarts op zoek naar een geschikte lunch plaats, daar het al wat aan de late kant is en een nieuwe strandlocatie nog even op zich laat wachten kiezen we maar een parkje aan de rivier in het plaatsje Gladstone deze ligt wederom op een alternatieve route en hier is het dus heerlijk rustig. Vervolgens koerst de camper via de HWY 1 richting de wat grotere plaats Coffs Harbour aangezien we qua km goed op schema liggen (welk schema) besluiten we even voor bovengenoemde plaats de afslag richting beach te nemen, we komen dan uit in Sawtell. Een rustig plaatsje met zo'n 11.000 inwoners. Aan strand wat een beetje in de diepte langs de rotsen ligt waardoor het mede een prima surfplekkie is gaat de camper aan de kant en komen de zwemspullen wat later dan gepland toch goed van pas. Net zoals voorgaande dagen is het hier ook weer een enorme strijd met de golven echt een geweldig belevenis! Na het zwemmen wordt de camper nog even iets verzet zodat er optimaal (gelijkmatig) geleefd kan worden binnen. De groeten van ons alledrie tot morgen.

Overnachtingsplek aan de kust in Sawtell

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Toen we wakker werden was het redelijk bewolkt, maar al snel trok het helemaal open. Surfers waren al vroeg met de golven aan het spelen. Maar toen die wat minder heftig werden, waren ze zo vertrokken. Na Turbo's sprint (echt waar, voor de tweede dag op rij!) over het strand en een ontbijtje, kwamen de voetbaluitslagen van huize Romviel binnen. Moeders kan sinds kort SMS-en en da's heel handig. Als van 'n razende reporter worden telkens de uitslagen doorgeseind. We verlaten Sawtell en komen in Coffs Harbour langs The Big Banana. Een van de opgeblazen attracties voor toeristen; letterlijk en figuurlijk. Met 'n blik van "is dit het nou?" lopen we er ff rond. De 6 meter grote banaan wordt snel gelaten voor wat ie is. Richting Grafton, waar wel veel bananenplantages zijn te vinden, een tussenstop gemaakt in Red Rock. Daar namen de heren 'n duik en kwamen al hijgend van het zwemmen met stroming weer uit het water (conditie van eenE). Net voor een regenbuitje de camper weer in. Red Rock was niet wat Turbo's ervan had verwacht, want qua naam leek het op Red Head, maar verder kwam het in de verste verte nog niet in de buurt. In Ballina gestopt voor de lunch: kip met frieten. Niet ver ten zuiden van de grens met Queensland ligt Byron Bay.

Strand gezien van de Byron Bay lighthouse

De vuurtoren van het nabij gelegen Cape Byron (bouwjaar 1901) heeft een van de krachtigste lampen op het zuidelijk halfrond. De conditie getest door eerst de trappen af te dalen naar het meest oostelijke puntje van AustraliE Een foto met de zelfontspanner en weer de trappen op. Ik heb ze niet geteld, maar geloof me: heul errug veul treetjes (zonder bier). Er valt helaas weer 'n buitje, dus we slaan het strand maar over.

Frank, Pien en Jone op Cape Byron, het meest oostelijke deel van het vaste land van Australie

Voor Tweed Heads wordt een plekje gezocht. Langs de kuststreek een wildkampeerplek zoeken wordt een steeds moeilijkere opgave. Bijna overal staan borden dat het niet is toegestaan om te kamperen. Logisch ook, want het barst er van de campings en die moeten toch ergens van leven. Nou ja, ze moeten het niet van ons hebben dan, want dan verdienen ze niet veel. Uiteindelijk wordt er een geweldige locatie gevonden (en geloof me: de heren zijn errug kritisch als het hier om gaat!). Een inhammetje aan een bosrand, waar we morgenvroeg de kids om de hoek naar school kunnen zien gaan. Het plaatsje, South Golden Beach, staat niet op de kaart.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Vanmorgen 'helaas' niet hardgelopen, want ja, we hadden geen overnachtingsplaats aan het strand. Daardoor na het ontwaken maar direct onder de douche gestapt en daarna maar weer eens ontbeten. Beetje een eentonig ochtendritueel. Na het opruimen vertrokken we weer verder noordelijk, eerst een stukje via de snelweg, maar al snel konden we afbuigen naar een kustweggetje. We reden door het noordelijkste kustdeel van de provincie New South Wales en er wordt aardig aan de weg getimmerd. Vlak voor de kustplaats Kingscliff wordt in z'n geheel een nieuwe kustplaats uit de grond gestampt. Het enige dat al af is is de doorgaande weg waar we overheen rijden, maar naast de weg wordt echt overal met man en macht gewerkt aan huizen en andere gebouwen. Gezien de reclameborden met info over verkoopprijzen wordt het hier een oord voor gefortuneerde Australiërs. We gaan verder op weg om na Tasmanië (behalve Pien), Victoria, Australian Capital Territory en New South Wales en vijfde provincie aan te doen: Queensland. De eerste grote plaats die we tegenkomen is Tweed Heads, maar dat is een erg drukke stad. Het naastgelegen Coolangatta doet het bij ons beter en omdat het weer meewerkt besluiten we daar naar het strand te gaan. En wat voor een strand, heel breed (zo'n honderd meter voordat je bij de zee bent) en dan ook nog hagelwit.

Turbo en Frankie G. in zee bij Coolangatta

In de verte zien we de contouren van Surfers Paradise al opdoemen aan de horizon. De stroming in de zee is ook hier weer flink, het lukt lopend door de zee niet eens om bij de hogere golven te komen. Of we zijn watjes geworden... Voor mij wordt het wat te warm en ik ga dan ook even de site bijwerken en laat de tortelduifjes even alleen op het strand op deze Valentijnsdag. Na terugkomst nog even liggen zonnen maar al snel wordt besloten te vertrekken richting Surfers Paradise. Nou, dat blijkt zeg maar het Benidorm (in het kwadraat) van Australie te zijn. Straten vol met hele hoge hotels, motels en appartementen. Terwijl er maar zo'n tien duizend mensen wonen.

De kustlijn van Surfers Paradise staat vol met hoge hotels

Nog even de camper uitgeweest en wat rondgelopen, maar al snel wordt besloten dat het hier wel wat aan de te drukke kant is voor ons en er wordt weer gang gezet naar Brisbane. Onderweg worden er in Beenleigh nog de broodnodige boodschappen ingeladen en daarna gaan we naar een reeds uitgezochte camping in Brisbane. Iedere derde dag staan we op een camping om de boel op te laden en het komt weer goed uit dat dit in een grote plaats is. Want een (goede) wildkampeerplek vinden in een stad valt niet mee. De camping valt zeker niet tegen, ziet er zelfs geweldig uit. Allemaal een eigen plek met terrasje en dat tussen de weelderig aanwezige palmbomen. Morgen Brisbane verkennen en daarna weer door want over tien dagen moet de camper al weer in Cairns zijn.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.