Down Under 2004/2005

Club Terrace - Nelligen

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

 

De bosrijke omgeving van onze overnachtingsplek was het 'thuis' van bijzondere vogels; vooral de kleurrijke rode ara-/papegaai-achtigen waren schitterend om te zien. De keuze was om of door het binnenland of langs de kust richting Canberra te gaan. Het werd de kustroute; geen slechte keuze zo bleek tijdens deze dag. In Eden reden we langs een historische begraafplaats en 'zij' keken uit op het strand en de zee. Heel apart om te zien. Bij het Information Center van Eden gekeken naar een mogelijkheid voor internet en dit bleek net om de hoek te zijn. De verbinding was aldaar wat minder snel, maar na het updaten werd koers richting strand gezet. Daar was het ook wel weer naar geworden: strak blauwe lucht. Op Asling Beach in Eden werd de eerste aangename duik genomen.


Frankie G. en Turbo in de zee in Asling Beach bij Eden

Vervolgens weer en route, tot Middle Beach. De Lonely Planet gaf een mooie beschrijving van dit strand (iets met blue lagoon geloof ik), dus hop de weg af en via een kronkelend en smal zandweggetje met de nodige geulen dit plekkie zelf inspecteren. Beneden aangekomen de keuze tussen strand en meer; ja, we moeten vaak moeilijke beslissingen nemen hier. Na een wandeltrippie richting meer, werd het toch het strand (we gingen immers naar Middle Beach). Daar waren we, op twee passerende badgasten na, de enigen op het goudgele zandstrand. De 'heren' hadden de grootste schik in de golven, omdat die soms in tegengestelde richting gingen. Ja, een kinderhand... Goed bijgekleurd weer op weg om in Narooma wat boodschappen te doen. Daarna richting een wildkampeerplek. Dit werd er weer eentje van het kaliber 'in the middle of nowhere'. Onderweg op de gravelweg River Road werden de eerste (levende) kangeroo's gespot. Dit tweetal was in het begin erg nieuwsgierig naar ons en ze bleven even zitten om op de gevoelige plaat te worden vastgelegd.


De eerste levende kangaroos die gespot werden

De eerste echte warme dag in OZ werd daar tevreden afgesloten. Alleen behoorde tot het wildlife, mede door de warmte en de bosrijke omgeving, ook een hoop ongedierte dat de camper wist binnen te dringen. Toen we door hadden dat de deurdrempel het 'lek' was, was dit euvel echter snel verholpen.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Nelligen - Parklea

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

 

Vanmorgen niet superbest opgestaan. Het was een warme nacht en alle drie waren we een beetje brak (zere strot, verkouden, drukkend hoofd). Toen bleek ook nog eens dat er maar één persoon kon douchen en dat daarna het water op was. Tsja, maar snel gaan rijden om ergens water bij te tanken. De eerstvolgende plaats, Braidwood, was echter toch nog zo'n 60 kilometer verderop. En dat met op een slingerweg met een brak gevoel en nog geen ontbijt in de pens. Eenmaal in Braidwood aangekomen maar naar het tankstation gereden, wel getankt maar nog geen water. Maar de pompbediende wist ons wel een dumpstation te wijzen. Daar konden we het vieze water lozen en het nieuwe vullen. Toen kon er dus door de rest gedoucht worden en werd er wat ontbeten.


Water bijvullen in Braidwood, waar het als maar warmer werd

Inmiddels was de warmte bijzonder opgelopen tot niveau verzengend. In de camper de airco dus maar aan en op weg naar Canberra. Nou, de eerste stop was al om de bocht. We reden in een fuik van de politie. Tsja, wat zullen ze willen? Turbo had (verrassend genoeg) z'n gordel niet om, maar daar werd niets over gezegd. Nee, het was een alcoholcontrole.... Rond het middaguur op een dinsdag. Raadselachtig, maar wellicht dat die Aussies dan al teut zijn. Pien doorstond de blaastest uiteraard formidabel en na nog een praatje met de politieman (waar we vandaan kwamen, hoe lang we hier waren etc) onze weg weer vervolgd.


Onderweg naar Canberra

Bij het binnenrijden van Canberra viel al op dat er erg veel grote overheidsgebouwen staan. Het parlementsgebouw ligt aan de zuidkant van de rivier en heet Capital Hill. De auto daar in de buurt geparkeerd om dit van dichtbij te bekijken. Maar eenmaal uit de camper bleek dat het buiten nauwelijks te harde was. Wat een hitte. Toch maar even naar Capital Hill gelopen. Dat bracht bij ondergetekende de stoepgang lekker op gang en bij Capital Hill dan ook heerlijk even op de pot gaan zitten. Dat verbeterde de nog steeds wat brak zijnde toestand wel iets, maar nog niet helemaal.


Het parlementsgebouw Capital Hill in Canberra

Na het zo'n half uurtje uitgehouden te hebben in de hitte zijn we de rivier overgestoken en zochten we een parkeerplek om in het centrum te gaan kijken. Een parkeerplek werd niet snel genoeg gevonden en aangezien we het eigenlijk wel gezien hadden door een rondje door het centrum te rijden hebben we maar koers gezet naar Sydney. Dat is nog zo'n 300 kilometer, maar omdat Pien dacht dat ze in d'r SLK zat tufte we gewoon alles voorbij en belande we in Sydney in de buitenwijk Liverpool. Daar was de temperatuur en de zonnesterkte wellicht nog hoger ondanks dat het al half zes was. In de shopping-mall was het echter lekker koel en na het doen van boodschappen gingen we opzoek naar een camping. Maar ja, dat viel nog helemaal niet mee. Sydney is nou niet echt een campingstad. Aangezien het veel te druk bebouwd was in de buurt van Liverpool zijn we weer wat teruggereden de stad uit. Ook daar geen campings te bekennen. Dus maar gaan vragen en na vriendelijk geholpen te zijn zijn we toch weer richting stad vertrokken. De aangegeven camping bleek echter al dicht te zijn en een andere camping die in de buurt moest zijn werd niet gevonden. Toen werd het toch al donker (best vroeg hier, zo rond acht / half negen) en dan zoekt het niet meer zo makkelijk. Na crisisberaad besloten om een camping te bellen waarvan we een boekje hadden en te vragen of ze nog plek hadden (voordat we er heen zouden rijden). Geen probleem, we konden nog terecht bij Garden Village in de buitenwijk Parklea. Telefonisch nog even de te volgen route doorgenomen en daarna reden we er in een half uur in één keer heen. Nadat de camper was neergezet en de elektra aangesloten was direct de airco in de camper (niet die in de cabine) aangezet om het toch wat dragelijker te maken. Aangezien het al laat was werd het dagelijkse soepie overgeslagen en werd de magnetron aan het werk gezet. Hopelijk zijn we na komende nacht weer wat opgeknapt.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Parklea - Springwood

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

 

Zeer goed geslapen na de monsterrit van gister, voor ons doen uitgeslapen beginnen we aan 'de dag van Sydney'. Op de camping even navraag gedaan over hoe het best te handelen met betrekking tot het vervoer naar Sydney-centre. Zoals we zelf al in gedachten hadden, de camper bij één van de railway stations parkeren en vervolgens met het openbaar vervoer verder (metro/trein). Zodoende de camper geparkeerd in Seven Hills, werd vanwege de safety aangeraden en daar de metro genomen om via Central station naar Circular Quay, de place to be te reizen.


The Opera House vanaf de veerboot gezien

Een goed kwartiertje later komen we op aan op de plaats van bestemming, hier waar de temperatuur inmiddels weer flink is opgelopen zijn o.a. het wel bekende Opera House en de Harbour Bridge. Genieten van het zonnetje dus met uitzicht op deze bezienswaardigheden, zee en haventjes en dat op een februari dag in 2005, ja het kan (veel) slechter.


Een bakkie doen bij The Opera House in Sydney

Hierna gaan we met de ferry richting Olympic Park, het centrum waar in 2000 de Olympische spelen plaatsvonden. De tocht over water die slechts AUS$6,-- kost maakt diverse stops alvorens te arriveren in de buurt van het Olympic Park. Omdat we vandaag toch al diverse soorten van vervoer hebben gehad besluiten we hier de bus te nemen in dit geval gratis daar de chauffeur niet terug had van 'briefgeld'. Uiteraard hier wat sportaccommodaties bekeken waar in 2000 de medailles werden verdeeld.


Het Olympisch Stadion van Sydney

Vervolgens weer met de metro richting camper zodat voor deze dag de cirkel rond is. De camper weer gestart en richting de Blue Mountains waar een overnachtingplaats gezocht gaat worden om morgen hier in de buurt van Sydney weer verder te reizen. Het duurt echter wel even voordat we de drukte van Sydney en omstreken uit zijn en na ook nog even getankt te hebben komen we al vrij snel in Springwood een plaatsje zo'n 50 km voor Katoomba, de hoofdplaats in het Blue Mountains gebied. Hier in Springwood dus vinden we op een doodlopend weggetje al vrij snel een geschikte overnachtingplaats. De dag wordt nog doorgenomen en ook komt de fysieke gesteldheid van het gezelschap nog aan de orde vervolgens weer een overheerlijk soepje (ja het is inmiddels een stuk koeler) gevolgd door rijst zonder saus dit keer met een garlic burger. Tot morgen.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Springwood - Shelley Beach

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

 

De miezerregen van gisteravond was 'n volhoudertje. Het zat 's ochtends potdicht met mist en het miezerde nog steeds. Alleen Frank was na het ontwaken nog wat brak (en ditmaal niet van de alcohol, zo wisten wij met zekerheid). De eigenaresse van de overnachtingsplek, een oud vrouwtje, kwam de post halen. Ze wilde polshoogte nemen, maar kon de ingang van de camper niet vinden. Frank zat lieflijk naar d'r te zwaaien en ze zwaaide wat vertwijfeld terug en stapte toen maar weer in haar auto. Op weg naar de Blue Mountains. Via een korte tussenstop in het dorpje Leura door naar Echo Point. 'Spectacular views' stonden in het vooruitzicht, maar helaas. De Blue Mountains waren de Misty Mountains. Een dikke laag(hangende) mist zorgde voor een zicht van nog geen twintig meter. Dus ook de Three Sisters moesten door onszelf worden gefantaseerd. Op de uitkijkpunten was niet eens duidelijk welke kant we op moesten kijken; overal een groot wit gat. De Drie Gezusters in Amsterdam, Groningen en Nijmegen zijn makkelijker te vinden. Iedereen zag er de humor op zich wel van in, maar toch hartstikke zonde. Doorgereden naar het backpackersoord Katoomba. Daar bij de derde internetlocatie, waar wel een USB-poort ter beschikking was, kon de site worden bijgewerkt. En eenmaal weer buiten was de lucht aardig opengetrokken. Dus: nieuwe ronde, nieuwe kansen; terug naar Echo Point en de Drie Gezusters. Nou wil de legende dat het er aanvankelijk zeven waren en dat er dus al vier 'kwijt' zijn, maar dat zijn die laatste drie soms ook. Eenmaal terug was een wereld van verschil: de Three Sisters waren duidelijk te zien. Turbo loopt naar beneden om vanaf dat punt een foto te maken en... ze waren weer foetsie. Binnen een minuut helemaal weer onder een witte deken. En een moment later waren ze er weer, eerst twee en later de derde ook. Heel apart, we hebben ze in ieder geval gezien en door speling van de natuur in allerlei gedaantes.


De Three Sisters met een beetje mist

Onderweg naar Wisemans Ferry heeft ondergetekende gemist, want toen lag ze (toevallig) op één oor. Het pondje was er precies toen wij arriveerden. De Porsche-club had blijkbaar een dagje uit, want zo'n tien cabrio's kwamen eraf zeilen. De oversteek bleek ook nog 'ns gratis (altijd extra aangenaam, want we blijven Hollanders).


Vlak voordat we de veerboot opgingen konden we 'm al zien liggen vanaf een uitkijkpunt

Een korte tussenstop in Dharug National Park en daarna weer op weg. Het gebied komt wat regenwoudachtig over. En het weer is zelfs nog afwisselender dan de omgeving: het ene moment stralend en dan trekt de boel weer dicht en valt er 'n buitje terwijl je je daar even later alweer geen voorstelling van kunt maken. Nog een klein stukje Pacific Highway (richting Gosford) meegepakt. Da's dus de Route 66 van OZ. In Gosford boodschappen gedaan. En water bijgevuld om te voorkomen dat er weer één of meerdere niet konden douchen; een ezel stoot... Koers gezet richting The Entrance om een stukje daarvoor afslag Shelley Beach te nemen op zoek naar een goed plekkie voor de nacht. We konden bijna met het campertje het strand oprijden.


Overnachtingsplek in Shelley Beach

Geen bord 'no camping', dus onze Apollo dwarsover de parkeerplaats met uitzicht over zee neergezet. Met op de achtergrond het geluid van de zee en naast ons de krekels waren we zeer tevreden met dit stekkie. Tijd voor 't dagelijkse soepie en de rest van het exquise avondmaal.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

  reisverslagen en meer
Free Joomla! templates by Engine Templates